Tweede bericht uit Bulgarije 2017
Het is al de eerste dag van de maand augustus. Time flies.
Afgelopen drie weken een erg fijne tijd gehad met onze zoon en zijn gezin. Heerlijk ontspannen genieten van elkaar, de natuur, het weer; kortom het goede wat God ons geeft. Natuurlijk zijn we in die tussentijd wel bezig geweest met het jongerenkamp, ik met name in de (te) late uren. Bezoeken aan Rodopi, een waterval, families,kerk, vrienden waren een vreugde. Het weer is weer... om van te genieten.

Al een week in Bulgarije en nog niets laten horen. Schandalig. Ik zoek naar verzachtende omstandigheden, zoals pure chocola in de hete zon. Maar ik heb geen excuus. Ja, wel veel omstandigheden die het een beetje verklaren. Wat te denken van de verkoop van je huis? En het compleet leeg achterlaten daarvan na 41 jaar? Wat te denken van een cardioloog die een afspraak zou maken en het niet doet. Of mijn laatste dag op de hartrevalidatie met de mededeling dat het goed gaat met me? Of de voorbereidingen op een verblijfplaats na onze terugkomst uit Bulgarije in oktober?

7 augustus 2016

Het is zondag. ’s Morgens gesproken in de Cion-kerk in Nova Zagora. Over getuigen zijn.
Nu wordt het de daad bij het woord voegen: getuigen zijn in een nieuw gestichte Roma-kerk.

Nova Zagora: onze vaste uitvalsbasis voor de outreaches.
Ons vertrek vanuit Korten, de plaats van het jongerenkamp, naar Nova Zagora is een half uurtje. Dat stukje weg heb ik inmiddels al vaak gereden.

Het jongerenkamp in Banya/Korten

Dinsdagavond was de introductie-avond. Natuurlijk James en Kalin met uitleg en wat afspraken. De introductie was door het Nederlandse team. Het was ongetwijfeld leuk, maar voor mij was het superverwarrend.

25 juli tot 4 augustus
Tijd gaat vlugger dan ik kan schrijven. Vijfendertig graden vaste prik en ’s avond afkoelend naar 25 en ’s nachts naar 20 graden vragen wel extra energie. Excuus voor late berichtgeving.