De route naar Bulgarije: bijna op (de) weg

Volgende week rond deze tijd (het is op een van onze klokken nu 22.20; op een andere 22.22; op de klok uit Bulgarije 22.19 en op een andere 22.23) hopen we Nederland uit te zijn en richting Frankfurt te rijden. Het is kort dag en er staat nog van alles op het programma. Maar vorig jaar, en het jaar daarvoor en het jaar daarvoor was het niet anders. Je bereidt van alles voor en je vinkt je lijstje af. Maar er komt ook weer van alles bij. Maar volgende donderdag, afgevinkt of niet, gaan we vertrekken; dan maar een paar blinde vinken.

Wij kennen de slogan: help de vogels de winter door.
Wij DOEN: help de Romas de winter door.

Sanne heeft een aantal columns geschreven over ontmoetingen in Bulgarije. Ze laat voor ieder van deze mensen zien hoe uniek ze zijn. Maar ook hoe hard ze de sponsoring vanuit Nederland nodig hebben om mee te kunnen op kamp.

Familiekamp: wat we gaan doen

Vertaling van de mail: een indringend verhaal

Hoe bijzonder kan een balletje rollen: ondersteuning blijft noodzakelijk

De laatste teamvoorbereidingsdag in Nederland is achter de rug.
Al die losse flodders van afgelopen keren, de sparringmomenten, de kreten, de brainstormresultaten, de uitbeeldingen, de beelden.. alles komt op één middag samen. Mime-stukken krijgen gestalte en inhoud en worden gekoppeld aan de boodschap die we willen brengen. Het gaat nu niet meer om wie wat aandraagt, maar om het samenspel in het team om er uitvoering aan te kunnen geven.

Armoe is -helaas- nog steeds actueel in Bulgarije.
Ons bezoek aan Gradina liet dat wel zien en laat dat een beetje aan jullie zien.

Een heel bijzondere verblijfplaats in Dalboki