Bulgarije mail

eventjes nog popovtsi: dan naar ons laatste doel. Het jongerenkamp

Het was een nieuwe uitdaging voor ons

het is hard werken en vraagt veel van het team. Maar het gaat goed: altijd ups en downs. Maar eerlijk gezegd: meer ups als downs

Nog een half uurtje en we gaan weer op pad. We blijven ’s nachts niet in Promised Land omdat het vol zit. We gaan naar ons huisje in Popovtsi: ongeveer 35 kilometer verder. Lange dagen als je bedenkt dat we tot ongeveer 22.00 uur blijven. Een groot deel van de weg is door kleine bergdorpjes en erg kronkelige en smalle wegen. Dan betekent 35 kilometer ook ongeveer 35 minuten.

onze eerste familiedag in Stokite

Het was een spannende dag gister. Om allerlei redenen die ik wel een beetje kwijt wil. Natuurlijk de aanloop naar het familiekamp. Dan denkend aan het onderwijs voor de volwassenen, tieners en kinderen, waar we als team aan meedoen, zeg maar waar we in voorgaan. En dan Sanne die mee gaat werken in de keuken en restaurant en daar ’s nachts ook blijft. Wie zal komen, hoeveel echtparen, alleengaanden, hoeveel kinderen en tieners. En kunnen constateren, zeg maar aan den lijve ondervinden, hoe de sponsoring van het kamp vruchten afwerpt. Daarover meer.. aan het eind.

Vandaag een redelijk rustige rustdag. Daar is het zondag voor.

We hebben Borilovo en daarmee de outreaches verlaten en zijn in Popovtsi. Vanf maandag een week lang familiekamp in Stokite.

Nog een paar dagen in Borilovo: vrijdagavond einde eerste missie

Iedere dag is leerzaam. En de moeite waard.