Geland en toch nog aan het landen

  • Geplaatst op: 21 June 2019
  • Door: Albert

Vooraf
Fysiek zijn we al even in Bulgarije. We merken dat er een tijdje overheen gaat voordat je weer in een goed ritme komt. Ook hier laat je je beinvloeden door de dagelijkse dingen, al is het tempo daarvan vaak lager dan in Nederland. Maar ik ben nu ook ouder dan in Nederland, dus dat komt goed uit. Natuurlijk zien we uit naar de weken van Engelse les en jongerenkamp en outreaches. Ik heb het idee dat we in een opwarmfase zitten: we prepareren de landingsbaan voor take-off.

Het hier en nu.
Het is een uur of 10. Ik zit lekker buiten achter mijn laptop. Het is maar 22 graden: gister op de middag zo’n 35. Het wordt vandaag aanzienlijk minder warm: maximaal 30. In de avonden onweert het hier of ergens in de buurt elke dag.

Een wielewaal laat zich uitdrukkelijk horen en een koppeltje grauwe klauwieren gedraag zich als vliegenvangers. Allerlei soorten en kleuren vlinders vliegen over het veld en bezoeken vluchtig de vele bloeiende bloemen. Ze zijn te snel om te fotograferen. Ik herken een konings- en een koninginnepage, witjes en blauwtjes. De jonge ringmusjes laten zicht graag verwennen door moeders, die zich op hun beurt laten verwennen door de door ons uitgestrooide broodkruimels. De roepende raaf doet me herinneren aan de prachtige plaats waar we in Nederland wonen. En brengt daarmee extra onze kinderen, kleinkinderen, familie, vrienden, kerken en buren in mijn gedachten. Een buiten zijn proporties gegroeide vlieg bromt er op los: zal wel een bromvlieg zijn.

Het is volop kersentijd en we zullen dat weten ook: buren en vrienden brengen schalen vol: te veel om op te eten. Sjannie maakt er saus van en ik lust er wel pap van. Het is hier goed kersen eten. Maar ik moet mijn suikergehalte op peil houden en niet te hoog laten oplopen: oplopen doen we wel naar onze buren.. Ook de pruimenboom in onze tuin staat vol: gaat weer een heleboel vrucht geven waarvan we het merendeel mogen uitdelen. Het is wel een beetje een christelijk symbool: de oogst is groot, maar arbeiders zijn er weinig. En niet te vergeten: paddenstoelen: eekhoorntjesbrood en cantharel... lekker. En veel lekkere verse groenten.

We zijn een kruidentuin begonnen: de venkel staat inmiddels op 170 hoog en allerlei anderen doen hun best om ons straks van nut te zijn.

Ons tuinhuis komt langzaam aan in het gareel en daarmee krijgt ons eigen huis wat meer ruimte om de komende teamleden te ontvangen. Dus behalve in huis is nu ook ons terras wat ruimer: wel heel super als je mensen uitnodigt om te eten.
Op de eerste zondag in Popovtsi hebben we Bobi’s kerk bezocht: een Blaga Vest kerk, zoals in Sofia. Ludmil uit Sofia was daar, omdat Vladi, de aanbiddingsleider, werd ingezegend als diaken. Sjannie en ik werden ter plekke gevraagd om deel te zijn van die inzegening. In deze dienst werd de preek voor ons in het Duits vertaald door Daniel, de violist.

We werden verrast door Ludmil, die nu alvast 100 boekjes van Henk Rothuizen, Gods Vaderhart, bij zich had. We hebben over een deel van de verspreiding goede afspraken kunnen maken. Maar we gaan ze met name gebruiken voor onderwijs in de Roma-dorpen en het jongerenkamp. We zijn ontzettend dankbaar voor de gift die we deze week hebben mogen ontvangen: wordt zeker goed besteed.

Afgelopen zondag hebben we de kerk van Plamen in Sevlievo bezocht. We werden een beetje verrast door de aanwezigheid van een (erg kleine) televisieploeg van een Christelijke televisiezender. Er is een Christelijke zender die bekeken kan worden in een groot deel van de Balkan. We spraken na afloop even met de oprichter van deze zender, Alexander Belev. Zijn verhaal klinkt wel aardig. Het blijft opvallend dat het blijkbaar moeilijk is om tijdens een televisieopname gewoon jezelf te blijven.

Het jongerenkamp en outreaches
We zijn hard bezig om het jongerenkamp voor te bereiden. Binnenkort komt het voorbereidingsteam een weekend naar Popovtsi. Het team bestaat naast ons uit drie jongelui uit Dabovo, twee uit Zimnitza en een uit Stara Zagora.
In augustus sluiten daar nog twee (jonge-)dames uit Nederland bij aan. We gaan in dat weekend proberen elkaar wat beter te leren kennen. Daarnaast gaan we ook heel practisch taken verdelen. De meeste praktische taken doen vooral een beroep op creativiteit. Het thema is Heilige Geest, geplaatst in het kader van het Vaderhart van God.

Als je je afvraagt: wat bedoel je met voorbereiden. Het thema wordt uitgewerkt in dansen, in workshops, in dramastukken en natuurlijk in onderwijs. Dat betekent ook dat we sprekers en vertaling nodig hebben. Het jongerenkamp is in een soort (simpel) resort met zwembad en we proberen ook daarbij ontspanning aan te bieden in sport, spel en talentenshow. We moeten ook nadenken over het aanbiddingsteam. Het organisatorisch praktisch deel wordt altijd gedaan door Kalin, zoals het reserveren van het resort en prijsafspraken, en het uitnodigen van jongelui. We nemen het thema, het dagschema en de verdeling van het onderwijs voor rekening: bij het onderwijs betrekken we ook Kalin, James en Niki, een jeugdpastorechtpaar uit Plovdiv.. Gezien de doelgroep betekent het wel, dat we voor de Romajongelui spronsors nodig hebben. In het algemeen kunnen zij niet de kosten van een week niet (helemaal) voor rekening nemen. Dus als je het idee hebt dat je een jongeman of jongedame wilt sponsoren: graag. Dank aan degenen die het al doen of gaan doen.

Komend weekend gaan we naar Nova Zagora: daar ontmoeten we Kalin en kunnen we afspraken maken over het jongerenkamp en de outreaches: komt best wel veel bij kijken.
Komende woensdag komt Rozitsa en gaan we de planning van de weken Engelse les maken.

Jullie zijn weer een beetje op de hoogte.
Hartelijke groet en veel zegen vanuit Popovtsi van Albert en Sjannie

Video: 
wat zien ik?
groter dan onze grootste hommel... een vliegje